Mały może więcej! Preferencje podatkowe dla małych podatników

Mali podatnicy mogą korzystać z różnych preferencji podatkowych. Posiadanie statusu małego podatnika warunkuje możliwość skorzystania z szeregu przywilejów i uproszczeń podatkowych przewidzianych wyłącznie dla małego biznesu. Aby móc z nich korzystać poza posiadaniem odpowiedniego statusu należy spełnić określone przepisami warunki. Kim jest mały podatnik? Z jakich szczególnych uprawnień ma prawo skorzystać? Jakie obowiązki musi dopełnić?

Definicja małego podatnika została zawarta w trzech aktach prawnych – ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawie o podatku od towarów i usług.

Status małego podatnika na gruncie ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych i od osób prawnych

Definicje małego podatnika zawarte w ustawach dochodowych są zbieżne i stanowią, że małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł;

Zgodnie z powyższą definicją w roku 2018 status małego podatnika przysługuje przedsiębiorcom, którzy uzyskali przychody ze sprzedaży w 2017 roku w wysokości nieprzekraczającej 5 176 000 zł (1 200 000 euro × 4,3137 zł/euro – kurs średni NBP z dnia 2 października 2017 r. w zaokrągleniu do tysiąca zł). Status ten w podatku dochodowym przysługuje przez cały rok podatkowy. Przekroczenie ustawowego limitu przychodów w trakcie roku nie skutkuje utratą statusu małego podatnika, a co za tym idzie przywilejów podatkowych z nim związanych. Utrata statusu małego podatnika może nastąpić dopiero od następnego roku podatkowego, o ile wielkość przychodów przekroczy określony na dany rok limit.

Rozliczanie podatku dochodowego co trzy miesiące

Mali podatnicy oraz podatnicy rozpoczynający działalność w pierwszym roku podatkowym mogą zdecydować się na kwartalną metodę rozliczeń podatku dochodowego i wpłacać zaliczki na podatek dochodowy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą raz na kwartał, a nie co miesiąc. Wybór zaliczek w formie kwartalnej oznacza w praktyce, że podatnik nie płaci zaliczki po każdym miesiącu, lecz dopiero do upływie kwartału czyli tylko cztery razy w roku. Przy czym przez kwartał rozumiemy kwartał roku kalendarzowego, a nie dowolnie wybrane kolejno po sobie następujące trzy miesiące.

Zaliczki kwartalne stanowią różnicę pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie kwartały. Sposób ustalania podstawy opodatkowania i samego podatku, jest taki sam, jak w przypadku zaliczek miesięcznych Jedyną różnicą jest okres rozliczeniowy, który stanowi nie miesiąc a kwartał.

Zaliczki kwartalne podlegają wpłacie na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Jeśli dzień ten przypada w weekend bądź święto, termin ulega przesunięciu na najbliższy dzień roboczy. Zasadniczo terminy płatności zaliczek kwartalnych wyglądają następująco: 20 kwietnia, 20 lipca, 20 października i 20 stycznia.

Aby móc korzystać z kwartalnej metody rozliczeń podatku dochodowego mały podatnik musi we właściwym terminie zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Zawiadomienie należy złożyć w formie pisemnej do 20 dnia drugiego miesiąca roku podatkowego. Zawiadomienie składa się jednorazowo i dotyczy ono również lat następnych. Jeśli podatnik chce zrezygnować z kwartalnego sposobu wpłacania zaliczek o rezygnacji z tej także musi zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego w formie pisemnej. Przejście z miesięcznych na kwartalne rozliczenia podatku dochodowego i odwrotne jest możliwe tylko raz w roku w wyżej wymienionym terminie.

Płatność podatku dochodowego od osób fizycznych lub prawnych raz na trzy miesiące pozwala zmniejszyć ilość obowiązków, z których musi wywiązać się spółka wobec fiskus. Kalkulacja podatku i płatność ma miejsce tylko cztery razy w roku. Dzięki czemu podatnik może nieco ograniczyć koszty obsługi księgowej oraz dłużej obrać środkami pienężnymi przeznaczonymi na należną zaliczkę za pierwsze dwa miesiące kwartału. Może je wpłacić na lokatę bankową bądź zapłacić inne wymagalne zobowiązania. Ma większą swobodę w planowaniu swoich wydatków. Odroczony termin płatności podatku niewątpliwie ma pozytywny wpływ na płynność finansową przedsiębiorstwa. Podatnik musi jednak pamiętać, że co trzy miesiące będzie potrzebować wyższej kwoty pieniędzy na rachunku bankowym, aby móc wywiązać się ze zobowiązania podatkowego. Może to wymagać od niego większej dyscypliny, niż w przypadku zaliczek miesięcznych.

Preferencyjna stawka podatku 15% dla małych podatników w podatku dochodowym od osób prawnych

Od 2017 roku mały podatnik na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych ma także możliwość z korzystania z preferencyjnej stawki podatku dochodowego – 15% zamiast 19%. Obniżona stawka podatku dochodowego obowiązuje z początkiem nowego roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2016 r. Jeśli rok podatkowy spółki różni się od roku kalendarzowego, podatnik jest uprawniony do korzystania z obniżonej stawki podatku począwszy od nowego roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2016 roku. Do końca roku podatkowego kończącego się po 31 grudnia 2016 r. podatnik zobowiązany jest stosować jeszcze stawkę w wysokości 19%.

Z preferencyjnej stawki podatku mogą korzystać mali podatnicy bez ograniczeń czasowych oraz podatnicy rozpoczynający działalność – w roku podatkowym, w którym rozpoczynają działalność za wyjątkiem podmiotów, które zostały utworzone na bazie innych podatników w celu korzystania z preferencji. Z możliwości preferencyjnego opodatkowania wyłączone zostały całkowicie podatkowe grupy kapitałowe. Obniżona stawka podatku dochodowego dotyczy wyłącznie podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych niestety nie mogą skorzystać z tej preferencji.

Obniżona stawka podatku ma stanowić wsparcie dla małych podatników. Zachowanie większej części dochodu przez małe przedsiębiorstwa ma pozytywnie wpłynąć na ich rozwój i pozycję rynkową. Na stronie Ministerstwa Finansów możemy przeczytać, że: „W perspektywie długookresowej działanie to powinno wpłynąć na przyspieszenie tempa rozwoju i stworzenie sprzyjających warunków do zwiększenia przedsiębiorczości Polaków, w tym także przedsiębiorczości ludzi młodych.”

To nie koniec preferencji podatkowych dla małych podatników

Oprócz możliwości wyboru rozliczania zaliczek kwartalnych na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych oraz możliwości korzystania z obniżonej stawki podatku dochodowego przez osoby prawne mali podatnicy mogą liczyć także na inne przywileje podatkowe, przewidziane dla nich na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Jakie preferencje podatkowe zostały określone dla małych podatników w ustawie o podatku od towarów i usług? Mali podatnicy po roku od rejestracji na potrzeby VAT mogą składać deklaracje i płacić podatek VAT kwartalnie. Tej możliwości pozbawieniu pozostali pozostali podatnicy podatku od towarów i usług w ubiegłym roku. Wyłącznie dla małych podatników zarezerwowana jest również metoda kasowa rozliczeń podatku VAT. Pozwala ona na rozliczenie podatku dopiero po otrzymaniu całości lub części zapłaty za dokonaną dostawę towarów lub świadczoną usługę. Po więcej informacji o metodzie kasowej oraz o tym jakie warunki musi spełnić mały podatnik aby móc z niej oraz z kwartalnych rozliczeń podatku VAT skorzystać zapraszam na naszego bloga.

Dowiedz się więcej o doradztwie podatkowym->

Zapraszamy do zapoznania się z kolejnymi preferencjami podatkowymi małych podatników, więcej informacji znajdą Państwo >>TUTAJ<<

 

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych,

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług