Koszty, które ponosi podatnik z tytułu napraw powypadkowych dotyczących samochodów, które wykorzystywane są w działalności gospodarczej co do zasady stanowią koszty uzyskania przychodu. Koszty te można jednak ująć w rachunku podatkowym wtedy, gdy samochód w momencie wystąpienia szkody jest objęty dobrowolnym ubezpieczeniem.

 

Podstawa prawna

Zasada ta wynika z art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o PIT i art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o CIT. W wymienionych przepisach jest mowa o samochodach, ale nie jest wskazane czy chodzi o samochody osobowe czy ciężarowe. Należy więc przyjąć, że obie kategorie samochodów muszą być objęte ubezpieczeniem dobrowolnym, aby wydatki na ich naprawę mogły być kosztami uzyskania przychodu. Nie ma natomiast znaczenia czy samochód jest własnością podatnika czy jest on wykorzystywany na podstawie umowy leasingu lub innej umowy. Wydatki dotyczące napraw samochodów kwalifikuje się do pozostałych kosztów działalności operacyjnej. Jeśli chodzi o otrzymane odszkodowanie, to ujmuje się je w pozostałych przychodach operacyjnych.

Wsparcie przedsiębiorstw w obszarze finansowo-księgowym >> Dowiedz się więcej >> 

Procedura bezgotówkowa

Istotna w tym przypadku jest kwestia VAT-u. Poszkodowany nie może domagać się pokrycia przez zakład ubezpieczeń kwoty brutto z faktury za naprawę samochodu, jeżeli jest zarejestrowanym podatnikiem i miał prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony przy nabywaniu usługi. Najczęściej używaną formą likwidacji szkody komunikacyjnej jest procedura bezgotówkowa, w której firma naprawiająca pojazd rozlicza się bezpośrednio z firmą ubezpieczeniową, która likwiduje szkodę. Tak więc należy się zastanowić czy w tej sytuacji poszkodowany ma prawo do ubiegania się o pokrycie przez ubezpieczyciela kwoty VAT wskazanej na fakturze dokumentującej naprawę.

 

Ujęcie podatkowe

Firma dokonująca napraw samochodów wystawia fakturę VAT za wykonaną usługę. W przypadku podatników, którzy nie są czynnymi podatnikami VAT, zakład ubezpieczeń pokrywa całą wartość faktury z tytułu naprawy pojazdu, czyli kwotę brutto. Inaczej sytuacja wygląda, gdy właściciel pojazdu jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. W tym przypadku podczas rozliczenia z ubezpieczycielem istotne jest czy podatnik odlicza 50% czy 100% VAT. Prawo do 50% odliczenia VAT-u ma podatnik, który używa samochodu zarówno do celów firmowych, jak i prywatnych. W tej sytuacji zakład ubezpieczeń zobowiązany jest do wypłacenia poszkodowanemu odszkodowania w kwocie netto z faktury oraz 50% VAT-u. Resztę podatku podlegającą odliczeniu, czyli 50% VAT poszkodowany opłaca sam. Natomiast 100% VAT-u ma prawo odliczyć podatnik, który eksploatuje pojazd tylko i wyłącznie w celach związanych z działalnością firmy. W takim wypadku ubezpieczyciel wypłaca poszkodowanemu jedynie kwotę netto z faktury, a całą kwotę VAT-u ubezpieczony pokrywa z własnej kieszeni.

 

 

 

 

Zobacz także

1 komentarz

  • Tomasz 1 lipca 2019   Odpowiedz →

    Dzień dobry,
    a co w przypadku gdy firma ubezpieczeniowa nie zwróci zakładowi który naprawia samochód całej kwoty netto wykazanej na fakturze – zakład z kolei nie chce wystawić korekty. Ja jako przedsiębiorca zapłaciłem równowartość 100% VAT wykazanej na fakturze VAT i tyle też odliczyłem – samochód wykorzystywany wyłącznie do celów firmowych. Minął termin płatności na fakturze+90 dni, faktura pokazuje się w załączniku VAT złe długi. Czy jestem zobowiązany ująć niezapłaconą kwotę w złych długach?

    pozdrawiam

Skomentuj