Zgodnie z planowaną nowelizacją CIT od 1 stycznia 2023 roku limitem odliczenia kosztów finansowania dłużnego ma być albo próg 3 mln zł albo 30% EBIDA – szczegóły poniżej. A co z finansowaniem transakcji kapitałowych?
25 sierpnia br. do Sejmu trafił rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw – z jego treścią można się zapoznać >> TUTAJ <<. Planowana nowelizacja ustawy CIT ma dotyczyć między innymi kosztów finansowania dłużnego w kosztach podatkowych. Ministerstwo Finansów chce wyeliminować m.in. wątpliwości interpretacyjne dotyczące limitu kosztów finansowania dłużnego zgłaszane przez podatników oraz zmienić zasady dotyczące kosztów finansowania dłużnego przeznaczonego na transakcje kapitałowe. Co dokładnie ma się zmienić?
Limit kosztów finansowania dłużnego
Od stycznia 2022 r. uległy zmianie przepisy art. 15c ustawy o CIT dotyczące kosztów finansowania dłużnego. Ich celem jest ograniczenie nadmiernego finansowania działalności gospodarczej długiem, poprzez ustalenie limitu kwoty kosztów finansowania zewnętrznego, jakie mają prawo być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Do końca 2021 r. podatnicy byli zobowiązani wyłączać z kosztów uzyskania przychodów nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka przewyższała 30% uzyskanego w roku podatkowym EBITDA. Co istotne, limit ten nie miał zastosowania w sytuacji, kiedy nadwyżka kosztów finansowania dłużnego nie przekraczała 3 mln zł.
Podatnicy i sądy zgodnie stali na stanowisku, że limit nadwyżki kosztów finansowania dłużnego należy obliczać jako 30% uzyskanego w roku podatkowym EBITDA + 3 mln zł. Z tym stanowiskiem nie zgadzały się organy podatkowe.
W projekcie ustawy zaproponowano doprecyzowanie, że wyłączona z kosztów uzyskania przychodów będzie kwota nadwyżki kosztów finansowania dłużnego przewyższająca:
- kwotę 3 mln zł albo,
- kwotę odpowiadającą 30% uzyskanego przez podatnika EBIDTA
– żeby nie było wątpliwości, że ma być to wartość wyższa.
Celem powyżej zmiany – jak czytamy w założeniach – jest „usunięcie wątpliwości interpretacyjnych zgłaszanych przez podatników” i „doprecyzowanie kwoty podlegającej wyłączeniu z kosztów podatkowych”.
Potrzebujesz wsparcia w zakresie rozliczeń finansowo-księgowych? Sprawdź >> outsourcing finansowo-księgowy Grant Thornton <<
Finansowanie transakcji kapitałowych
Kolejna zmiana dotyczy finansowania transakcji kapitałowych. Od stycznia 2022 r. ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w katalogu kosztów wyłączonych z opodatkowania zawiera przepis art. 16 ust. 1 pkt 13f, który nie klasyfikuje do kosztów podatkowych kosztu finansowania dłużnego uzyskanego od podmiotu powiązanego i przeznaczonego na transakcje kapitałowe. Ograniczenie to dotyczy przede wszystkim finansowania wewnątrzgrupowego. Zasada ta w znacznej większości nie powinna dotyczyć finansowania bankowego, jeśli bank jest podmiotem powiązanym. Ustawodawca planuje wprowadzenie dwóch wyjątków do ograniczenia, tak aby przepisy dotyczące kosztów finansowania dłużnego nie miały zastosowania w sytuacji:
- gdy finansującym jest bank lub spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa mająca siedzibę w państwie UE lub w państwie należącym do EOG;
- w przypadku finansowania dłużnego udzielonego na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) lub ogółu praw i obowiązków w podmiotach niepowiązanych z podatnikiem.
Kiedy nowe przepisy wejdą w życie?
Procedowany obecnie rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw zakłada, że większość nowych przepisów zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2023 roku. Omówione powyżej zmiany dotyczące art. 15c i art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy CIT będą miały zastosowanie wsteczne do kosztów finansowania dłużnego poniesionych od początku 2022 roku.
