Od 1 stycznia 2018 przepisy o cienkiej kapitalizacji dotyczą odsetek płaconych także bankom. Podatkowe koszty odsetek zależą od wartości przychodów odsetkowych i od zysku operacyjnego (EBITDA). Stare umowy przez rok pozostają bez zmian.
Cienka kapitalizacja to zagadnienie dotyczące wielu przedsiębiorców, którzy chętnie korzystają z zewnętrznego finansowania. Temat ten jest również przedmiotem zainteresowania ze strony władz podatkowych, które ograniczają prawo do odliczenia kosztów odsetkowych. Od stycznia 2018 weszły w życie przepisy wprowadzające zupełnie nowe podejście. Zmian należy szukać w art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT).
Pierwsza ważna nowość to fakt, że ograniczeniom podlegają wszystkie odsetki, także od kredytów i pożyczek otrzymanych od niezależnych podmiotów, jak np. banki, a nie tylko od jednostek powiązanych, jak było do tej pory.
Należy też zwrócić uwagę, że w kalkulacji musimy obecnie uwzględniać zarówno koszty, jak i przychody odsetkowe, bowiem limitowana jest nadwyżka kosztów odsetkowych nad przychodami o charakterze odsetkowym. Czyli jeśli koszty odsetek nie przewyższają przychodów z tytułu odsetek otrzymanych, to będą one w całości stanowiły koszty uzyskania przychodów.
Druga nowość to zysk przed odliczeniem odsetek, amortyzacji i podatku dochodowego. Można go określić jako EBITDA (earnings before interest, taxes, depreciation and amortization), ale uwaga: do jego obliczenia uwzględniamy tylko przychody opodatkowane i podatkowe koszty uzyskania przychodu, nie możemy się opierać na wyniku skalkulowanym zgodnie z przepisami o rachunkowości, uwzględniającym również odsetki naliczone. Należy sporządzić kalkulację uwzględniającą tylko przychody i koszty określone na podstawie przepisów podatkowych.
Kwotę nadwyżki kosztów zewnętrznego finansowania nad przychodami odsetkowymi zgodnie z art. 15c ust. 1 porównujemy z kwotą stanowiącą 30% zysku przed odliczeniem odsetek, amortyzacji i podatku dochodowego (EBIDTA), o którym mowa powyżej. Przekroczenie należałoby wyłączyć z kosztów podatkowych, gdyby nie art. 15c ust. 14, który ogranicza stosowanie rzeczonego wyłączenia.
Art. 15c ust. 14 określa drugi limit, z którym należy porównać nadwyżkę kosztów finansowania zewnętrznego. Limit ten wynosi 250 tys. zł miesięcznie, więc w przypadku większości jednostek, których rok podatkowy trwa 12 miesięcy – będzie to kwota 3 mln zł. Przepis ten mówi, że art. 15 c ust. 1 nie stosuje się do nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w części nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 mln zł, co oznacza, że nawet jeśli nadwyżka kosztów finansowania zewnętrznego przekracza 30% EBITDA, to nie trzeba wyłączać z kosztów podatkowych jej części odpowiadającej rocznemu limitowi.
Należy jednak zwrócić baczną uwagę na interpretacje władz podatkowych. W chwili pisania artykułu eksperci z Krajowej Informacji Podatkowej twierdzili, że w razie przekroczenia limitu 3 mln zł ograniczenie do 30% zysku należy odnieść do całości nadwyżki kosztów finansowych, a nie tylko do jej części przekraczającej ten limit. Jest to podejście niekorzystne dla podatników, znacznie ograniczające możliwość odliczenia kosztów odsetkowych. Ponadto stanowisko to w nieuzasadniony sposób różnicuje sytuację podatników:
- podatnicy u których nadwyżka nie przekroczyłaby kwoty 3 mln zł mogliby koszty odsetek zaliczyć do kosztów podatkowych w całości.
- Podatnicy, u których nadwyżka kosztów finansowania wyniosłaby chociażby o 1 zł więcej musieliby ograniczać jej wysokość do 30% EBIDTA, co w przypadku poniesienia straty mogłoby prowadzić do wykluczenia całej nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego z kosztów podatkowych. Wartość nadwyżki kosztów finansowania przekraczającą zarówno limit roczny jak i 30% zysku EBITDA należy wyłączyć z kosztów uzyskania przychodu (art. 15c ust. 1). Zauważmy jednak, że przepisy dają podatnikom prawo do uwzględnienia ich w kosztach podatkowych w ciągu następnych 5 lat podatkowych, oczywiście w ramach obowiązujących limitów (art. 15c ust. 18).
- Nowe przepisy znajdą zastosowanie na razie tylko do nowych kredytów i pożyczek, otrzymanych od 1 stycznia 2018 r. Do kredytów i pożyczek z lat ubiegłych stosujemy nadal przepisy obowiązujące w dotychczasowym brzmieniu. Jednak zmieni się to rok później, ponieważ zgodnie z przepisami przejściowymi (art. 7 ustawy zmieniającej) od dnia 1 stycznia 2019 r. nowe regulacje będą dotyczyć wszystkich pożyczek i kredytów bez względu na termin ich wypłaty.
- Jeśli eksperci z Krajowej Informacji Podatkowej nie zmienią zdania, warto jednak dla bezpieczeństwa wystąpić z zapytaniem o indywidualną interpretację przepisów podatkowych.
Podstawa prawna: art. 2 ust. 16 Ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. 2017 poz. 2175), nadający nowe brzmienie art. 15c ustawy o CIT.
Zmienione przepisy dotyczące cienkiej kapitalizacji utrudniły życie podatników na początku 2018 roku. Uważać muszą wszyscy kredyto- i pożyczkobiorcy, a nie tylko uzyskujący pożyczki od spółek powiązanych.
