Przesłanki utraty wartości składników majątku

Wiele niespodziewanych wydarzeń lub zmian warunków używania aktywów może spowodować, iż kontrolowany przez przedsiębiorstwo składnik majątku nie przyniesie prognozowanych wcześniej korzyści ekonomicznych.

Jako, że sprawozdanie finansowe, a zwłaszcza bilans, powinno odzwierciedlać potencjał ekonomiczny podmiotu, wartość aktywów, w stosunku do których nastąpiła utrata wartości, musi zostać skorygowana. Przesłanki, które sygnalizują ewentualną utratę wartości składników majątku, można podzielić na zewnętrzne (pochodzące spoza przedsiębiorstwa) oraz wewnętrzne (wywodzące się z jednostki).

Przesłankami pochodzącymi z zewnątrz przedsiębiorstwa mogą być:

  1. Okoliczności, które wskazują, że przedsiębiorstwo może nie uzyskać należnych jej środków pieniężnych, innych aktywów finansowych, dóbr lub świadczeń. Przyczyny takiego stanu rzeczy można upatrywać między innymi
    w bankructwie odbiorcy, toczącym się procesie sądowym dotyczącym spornych należności lub próbie podważenia umowy przez kontrahenta. Szczególnie prawdopodobna sytuacja w przypadku wykonywania długoterminowej usługi (np. budowlanej).
  2. Wyższa niż wynikająca z normalnego upływu czasu utrata wartości rynkowej poszczególnych składników aktywów. Kierownictwo przedsiębiorstwa powinno szczególną uwagę zwrócić na tę przesłankę w sytuacji, gdy do aktywów kontrolowanych przez jednostkę należą specjalistyczne maszyny i urządzenia, których utrata wartości często jest związana z pojawiającą się nowocześniejszą technologią na rynku.
  3. Dynamiczna zmiana otoczenia gospodarczego i związany z nią spadek cen sprzedawanych dóbr lub świadczeń. W tej sytuacji uzyskanie planowanych wcześniej korzyści ekonomicznych może okazać się niemożliwe. Nie należy również zapominać o ryzykownych wahaniach stóp procentowych, które są wykorzystywane (jako stopa dyskontowa) do kalkulacji wartości użytkowej poszczególnych składników aktywów.
  4. Spodziewany wzrost kosztów koniecznych do sfinalizowania sprzedaży produktów, towarów itp. również powinien być brany pod uwagę przy analizowaniu odpisów wartości składników aktywów. W tej sytuacji przyszłe, spodziewane korzyści z transakcji zawieranych przez jednostkę mogą ostatecznie okazać się dużo niższe od planowanych.
  5. Niekorzystne zmiany wartości na rynku instrumentów finansowych i inwestycji, z których jednostka korzysta. W tym miejscu kierownictwo jednostki powinno uważniej przyjrzeć się ryzyku, jakim obarczone są wdrożone do przedsiębiorstwa instrumenty finansowe i ściśle stosować się do zasady ostrożnej wyceny.
  6. Zmiany wartości rynkowej udziałów/akcji przedsiębiorstwa, przewyższającej wartość bilansową aktywów netto jednostki.

Wewnętrzny system informacyjny przedsiębiorstw wskazuje na następujące przesłanki utraty wartości:

  1. Spadek korzyści ekonomicznych wynikających z użycia aktywów. Sytuacja wymaga analizy pod kątem zmian wydajności maszyn i urządzeń. Jej spadek może być wywołany nieunowocześnianą przez kierownictwo technologią lub niewłaściwą jej eksploatacją. Prawdopodobne i powodujące ponadnormatywny spadek wartości aktywów jest również uszkodzenie technologii, z której korzysta przedsiębiorstwo.
  2. Fizyczne uszkodzenie, zepsucie składników aktywów powoduje utratę ich wartości. W szczególności może dotyczyć towarów w magazynie, których stan powinien być zweryfikowany przy okazji analizowania przesłanek utraty wartości aktywów.
  3. Obligatoryjne zbadanie stanu należności i ustalenie ich ewentualnych odpisów w przypadku niedotrzymywania przez odbiorców terminów płatności.
  4. Plany jednostki odnośnie do restrukturyzacji lub zaniechania działalności,
    w których wykorzystywane są określone składniki aktywów.
    Po urzeczywistnieniu planów mogą one okazać się zupełnie niepotrzebne,
    a tym samym niezdolne do generowania jakichkolwiek korzyści ekonomicznych. Zmiany dotyczące sposobu lub zakresu, w którym określone składniki aktywów będą użytkowane nie muszą oznaczać, iż w ogóle nie będą generowały korzyści ekonomicznych, jednak ich rozmiar ulegnie zmianie.

Katalog przesłanek sygnalizujących ewentualną utratę wartości aktywów kontrolowanych przez przedsiębiorstwo jest otwarty i w dużej mierze zależny od specyfiki przedsiębiorstwa oraz jego kierownictwa. Jeżeli zaszły przesłanki wskazujące na to,
że mogła nastąpić utrata wartości któregoś ze składników aktywów, testy na utratę wartości są konieczne, a proces powinien być przeprowadzany nie rzadziej niż na dzień bilansowy. Częstotliwość testów zależy również od sytuacji i rodzaju testowanych aktywów. Różne składniki aktywów mogą być testowane w różnych terminach w ciągu roku, pod warunkiem, że termin testów jest zawsze ten sam w kolejnych okresach.

Aleksandra Klimkiewicz
Grant Thornton

Zobacz także

Skomentuj