Koszt wytworzenia jako podstawa wyceny produktów - nowy standard rachunkowości

22 maja br. wszedł w życie nowy krajowy standard rachunkowości nr 13 dotyczący sposobów wyceny produktów na podstawie kosztów ich wytworzenia. Kogo dotyczy, jakie znajdziemy w nim regulacje, od kiedy należy je stosować oraz jakie akty prawne straciły moc? O tym poniżej.

 

W Dzienniku Urzędowym resortu finansów opublikowano Komunikat Ministra Finansów związany z ogłoszeniem uchwały Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie przyjęcia Krajowego Standardu Rachunkowości Nr 13 „Koszt wytworzenia jako podstawa wyceny produktów”.

 

Nowy krajowy standard rachunkowości nr 13  ma zastosowanie wobec jednostek prowadzących działalność skutkującą powstawaniem zapasów produktów, takich jak:

  • wyroby gotowe zdatne do obrotu (sprzedaży),
  • półprodukty,
  • towary w toku produkcji.

 

Jeśli mają Państwo szczegółowe pytania dotyczące przyjętego standardu rachunkowości nr 13 lub wątpliwości dotyczące jego praktycznego stosowania, zapraszamy do kontaktu z naszymi ekspertami z działu outsourcingu finansowo-księgowego – dane kontaktowe są dostępne tutaj >>

 

Najnowszy standard dotyczący kosztu wytworzenia jako podstawy wyceny produktów zawiera wyjaśnienia, które obejmują następujące zagadnienia:

  • ustalanie kosztu wytworzenia wyrobów gotowych, półproduktów i produktów w toku,
  • ustalanie kosztów niewykorzystanych zdolności produkcyjnych,
  • wycena produktów na dzień początkowego ujęcia i na dzień bilansowy,
  • prezentacja i ujawnianie informacji o kosztach wytworzenia produktów i kosztach niewykorzystanych zdolności produkcyjnych w sprawozdaniu finansowym.

 

W zakres krajowego standardu nr 13 nie wchodzą zagadnienia związane z wyceną, ujęciem, prezentacją i ujawnieniami dotyczącymi:

  • produktów produkcji roślinnej i zwierzęcej – które są objęte krajowym standardem rachunkowości Nr 12 „Działalność rolnicza”,
  • usług krótkoterminowych – przy których z reguły nie występują zapasy,
  • usług długoterminowych – które są objęte standardem nr 3 „Niezakończone usługi budowlane”.

W zakres standardu nie wchodzą zagadnienia związane ze stosowaniem przepisów podatkowych.

 

Krajowy standard rachunkowości nr 13 ma zastosowanie wobec sprawozdań finansowych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2019 r., z możliwością jego wcześniejszego stosowania.

 

W przypadku zaistnienia konieczności doprowadzenia do porównywalności danych za rok ubiegły, należy zastosować krajowy standard rachunkowości nr 7 pt.: „Zmiany zasad (polityki) rachunkowości, wartości szacunkowych, poprawianie błędów, zdarzenia następujące po dniu bilansowym – ujęcie i prezentacja”.

 

Wraz z wejściem w życie nowego standardu rachunkowości nr 13 moc utraciła uchwała Nr 1/07 Komitetu Standardów Rachunkowości z 16 stycznia 2007 r. w sprawie przyjęcia stanowiska „Ustalanie kosztu wytworzenia dla celów bilansowej wyceny zapasów”.

 

Pełen tekst nowego krajowego standardu rachunkowości dotyczącego kosztu wytworzenia jako podstawy wyceny produktów, wraz przykładami jego praktycznego zastosowania znajduje się tutaj >>.

 

oprac. HZK za mf.gov.pl

Zobacz także

Skomentuj