Od 2023 roku wyłączenie amortyzacji z kosztów podatkowych obejmuje również inwestycje w obcym budynku i lokalach mieszkalnych.
Od 1 stycznia 2023 r. żaden podatnik nie może zaliczyć do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od budynków i lokali mieszkalnych i ich praw. Bez względu na to, na jakie cele są wykorzystywane.
Budynki i lokale mieszkalne – przepisy obowiązujące w 2022 roku
Ustawodawca wyłączył od 1 stycznia 2022 roku możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tzw. nieruchomości mieszkalnych, zarówno przez podatników CIT, jak i PIT. W stosunku do nieruchomości nabytych lub wytworzonych przed tą datą, można było jeszcze dokonywać takich odpisów do końca 2022 roku (art. 71 ust. 2 „Polskiego Ładu”).
Budynki i lokale mieszkalne, a inwestycja w obcym środku trwałym będącym budynkiem
Zgodnie z argumentacją spółek, takie inwestycje stanowią inne środki trwałe niż budynki i lokale mieszkalne, o których mowa w art. 16c pkt 2a ustawy o CIT. Natomiast w art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT wykazano inwestycje w obcych środkach trwałych.
Biorąc pod uwagę dwa przetoczone przepisy – budynek i inwestycja w obcym środku trwałym będącym budynkiem, to dwie odrębne kategorie środków trwałych, które na gruncie przepisów dotyczących amortyzacji należy rozpatrywać oddzielnie. Wyłączenie z amortyzacji odnosi się tylko do tych pierwszych, ale nie dotyczy inwestycji.
Stanowisko KIS
Z przytoczonym stanowiskiem nie zgodziła się Krajowa Informacja Skarbowa. Swoją decyzję uargumentowała tym, iż skoro z prawa do amortyzacji nie może skorzystać podatnik będący właścicielem budynku, czy lokalu mieszkalnego, a amortyzacji w obcym środku trwałym dokonuje się na takich samych zasadach jak właściciel tego środka trwałego, to właściwym jest przyjęcie, że amortyzacji nie podlegają również nakłady inwestycyjne poniesione przez podatnika niebędącego właścicielem takiego budynku/lokalu mieszkalnego.
Potrzebujesz wsparcia w zakresie księgowości? Sprawdź >> outsourcing finansowo-księgowy Grant Thornton <<
Wyłączenie z kosztów podatkowych
Biorąc pod uwagę stanowisko KIS, nadkłady poniesione przez podatników na wytworzenie inwestycji w obcym środku trwałym będącym budynkiem bądź lokalem mieszkalnym nie mogą być zaliczone do kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne. Niezamortyzowana wartość początkowa ww. inwestycji będzie mogła jedynie stanowić koszt zbycia tej inwestycji na rzecz właściciela nieruchomości bądź podmiotu trzeciego.
