Jak i kiedy ujmować koszty w PKPIR? Kiedy trzeba zaksięgować w PKPIR dowód księgowy otrzymany później, niż miesiąc jego wystawienia? Interpretacja ogólna Ministra Finansów z 23 lutego br. odpowiada na te pytania.
Podatkowa księga przychodów i rozchodów (PKPIR) to uproszczona forma prowadzenia rachunkowości mniejszych przedsiębiorstw. Mimo udogodnień wynikających z wielu uproszczeń, pojawiały się wątpliwości, kiedy można ujmować koszty pośrednie w PKPIR. Ministerstwo Finansów zajęło więc stanowisko.
Interpretacja ogólna MF w sprawie ujmowania w PKPIR kosztów uzyskania przychodów
Zgodnie z interpretacją ogólną ministra finansów z 23 lutego 2023 r., nr DD2.8202.3.2022, koszty uzyskania przychodu należy ująć tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Jest to zgodne z art. 22 ust. 4 albo ust. 5-5c ustawy PIT. W praktyce często się zdarza, że podatnik otrzymuje dowód księgowy lub przekazuje go do biura rachunkowego w terminie późniejszym, niż dzień zdarzenia gospodarczego. Trzymając się sztywno daty wystawienia dokumentu – zaksięgowanie opóźnionego dowodu księgowego w miesiącu wystawienia skutkowałoby korektami w zapisach PKPIR. Zdaniem ministra finansów dowód księgowy może być zaksięgowany w miesiącu, w którym podatnik go otrzymał lub przekazał go do biura rachunkowego. Powinno to nastąpić w obrębie roku podatkowego, w którym koszt został poniesiony, najpóźniej do ostatniego dnia roku.
Potrzebujesz wsparcia w zakresie księgowości? Sprawdź >> outsourcing finansowo-księgowy Grant Thornton <<
Jak w praktyce ująć koszty pośrednie w PKPIR?
Technicznie, księgując dokument księgowy, w kolumnie drugiej PKPIR podatnik musi wpisać datę zdarzenia gospodarczego, jaką jest data poniesienia wydatku, zakupu towaru, uzyskania przychodu. Jeśli podatnik wpisze koszt do PKPIR później, nie zmieni to daty poniesienia kosztu. Chcąc być pewnym, że wszystko jest zgodne z przepisami, w kolumnie 17 „Uwagi” można wpisać jakie są przyczyny ujęcia kosztu w księdze w terminie późniejszym.
