Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że brytyjski VAT nie powinien być traktowany w Polsce ani jako przychód, ani jako koszt podatkowy, tylko jak podatek od towarów i usług.

Od momentu wejścia brexitu skarbówka w Polsce stoi na stanowisku, że do podatku rozliczanego w Wielkiej Brytanii nie stosuje się polskich ustaw o podatku dochodowym (w odniesieniu do przychodów – art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT oraz art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, a w zakresie kosztów – art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT i art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT).

Oznacza to, że polscy podatnicy będą wykazywać przychód podatkowy w kwocie brutto, czyli łącznie z brytyjskim podatkiem. Podobnie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów urzędy stoją na stanowisku, że bierze się pod uwagę wydatek w kwocie brutto, który jest ponoszony na obszarze Wielkiej Brytanii przy zakupie towarów i usług.

Polscy podatnicy są przeciwni takiemu podejściu, ponieważ uważają, że podatek naliczany w momencie dostawy towaru lub świadczenia usług nie jest dla nich żadnym przysporzeniem. Potwierdził to 28 kwietnia 2022 r. WSA w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 2408/21), a wyrok ten utrzymał teraz w mocy sąd kasacyjny.

 

Brexit nic nie zmienił w kwestii brytyjskiego VAT

Sądy zgodnie przyznały, że wystąpienie Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej nie miało wpływu na konstrukcję brytyjskiego podatku od wartości dodanej. Dalej jest ona identyczna jak konstrukcja podatku od wartości dodanej w państwach unijnych, bo brytyjski podatek jest w całości oparty na unijnej dyrektywie 2006/112.

 

 Oznacza to, że wystąpienie Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej nie wpłynęło na konstrukcję brytyjskiego podatku od wartości dodanej i wciąż jest ona taka sama, jak konstrukcja podatku unijnego.

 

NSA wskazał, że w przypadku sprzedaży towarów w Wielkiej Brytanii kwota brytyjskiego podatku od wartości dodanej, uwzględniona przez polską spółkę w cenie sprzedaży, będzie musiała zostać rozliczona w brytyjskiej deklaracji. Oznacza to, że brytyjski podatek, wykazany na fakturach za dostawę towarów na terytorium Wielkiej Brytanii, powinien zostać rozliczony i odprowadzony do tamtejszego urzędu skarbowego. Sąd kasacyjny uznał, że nie należy zaliczać brytyjskiego podatku naliczonego do kosztów uzyskania przychodów. W tym przypadku nie ma podstaw do stwierdzenia definitywnego poniesienia, skoro podatnik może mieć prawo do odliczenia tego podatku.

 

Potrzebujesz wsparcia w zakresie doradztwa podatkowego? >> Skontaktuj się z zespołem doradców podatkowych Grant Thornton << 

mm

Starszy specjalista ds. księgowości, Outsourcing Grant Thornton

Zobacz także

Skomentuj