Znów trzeba informować fiskusa o umowach z nierezydentami

Podatnicy, którzy w 2019 roku zawarli umowę z zagranicznymi podmiotami powiązanymi lub mającymi w Polsce stałą placówkę, powinni złożyć formularz ORD-U informujący o umowach z nierezydentami. Obowiązujący termin, to trzy miesiące od zakończenia roku podatkowego, tj. w większości przypadków 31 marca 2020 roku.

 

PODSUMOWANIE:

  • Znowelizowane regulacje ordynacji podatkowej oraz ustawy o podatkach dochodowych wprowadzają ponownie – po okresie braku takiego wymogu w latach 2017 i 2018 – obowiązek informowania urzędu skarbowego o umowach z nierezydentami powiązanymi lub mającymi w Polsce stałą placówkę, w przypadkach określonych przepisami.
  • Podmiotami zobowiązanymi do sporządzenia i złożenia formularza ORD-U są podatnicy, którzy w danym roku zawarli umowy z nierezydentami powiązanymi (o ile powiązania kapitałowe – pośrednie lub bezpośrednie – przekroczyły próg 5%) o wartości ponad 300 tys. EUR lub z podmiotami mającymi na terytorium Polski przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo, jeśli jednorazowa wartość należności bądź zobowiązań wynikających z danej umowy przekroczyła 5 tys. EUR.

 

ORD-U to informacja o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego. Należy ją sporządzić oraz złożyć – bez wezwania przez organ podatkowy – przed upływem trzech miesięcy od zakończenia roku podatkowego do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu obowiązanego. Jednak nie w każdym przypadku. Obowiązek zgłaszania fiskusowi umów zwartych z nierezydentami zależy od tego, z kim została zawarta umowa oraz od wartości transakcji. Szczegółowe regulacje definiuje rozporządzenie Ministra Finansów z 24 grudnia 2002 r. w sprawie informacji podatkowych.

 

Zmiana regulacji

Znowelizowane przepisy ordynacji podatkowej oraz ustawy o podatkach dochodowych wprowadzają ponownie – po okresie braku takiego wymogu w latach 2017 i 2018 w określonych przypadkach – obowiązek informowania urzędu skarbowego o umowach z nierezydentami powiązanymi lub mającymi w Polsce stałą placówkę.

Wcześniej, w wyniku nowelizacji przepisów dotyczących cen transferowych na 2017 r., podatnicy sporządzający uproszczone sprawozdania CIT-TP lub PIT-TP byli z tego obowiązku zwolnieni. Jednakże regulacje te utraciły swoją moc po 31 grudnia 2018 r. – w wyniku wprowadzenia obowiązku składania informacji o cenach transferowych na formularzach TPR-C i TPR-P, zastępujących odpowiednio druki CIT-TP i PIT-TP.

 

Kogo obowiązuje ORD-U?

Zgodnie z brzmieniem par. 3 rozporządzenia ministra finansów z 24 grudnia 2002 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 2061), obowiązek składania ORD-U dotyczy osób prawnych, jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej oraz osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą, w następstwie zawarcia umowy z nierezydentem, gdy:

  • jedna ze stron tej umowy, bezpośrednio lub pośrednio, bierze udział w zarządzaniu lub kontroli drugiej strony umowy albo posiada udział w jej kapitale uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub
  • inny podmiot, niebędący stroną umowy, równocześnie bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów uprawniające, w każdym z nich, do co najmniej 5% wszystkich praw głosu, lub
  • nierezydent, będący stroną umowy, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo w rozumieniu odrębnych przepisów

i jeżeli podmiot obowiązany do sporządzenia i przekazania informacji wiedział lub mógł wiedzieć, przy zachowaniu należytej staranności, o fakcie posiadania takich udziałów lub o fakcie posiadania przez nierezydenta przedsiębiorstwa, oddziału lub przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.

 

ORD-U tylko po przekroczeniu progów kwotowych

Wspomniane powyżej grupy podmiotów są zobligowane do składania formularza ORD-U tylko wtedy, gdy wartość zawartych przez nie umów przekracza przyjęte przez ustawodawcę progi. Są one następujące:

  • dla umów z nierezydentami powiązanymi – gdy wartość należności lub zobowiązań wynikających z zawartych w danym roku umów przekroczyła równowartość 300 tys. EUR;
  • dla umów z podmiotami mającymi na terytorium Polski przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo – gdy jednorazowa wartość należności bądź zobowiązań wynikających z danej umowy przekroczyła próg 5 tys. EUR.

Wartości zobowiązań lub należności w obcej walucie przelicza się na złotówki wg średniego kursu ogłoszonego przez NBP na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym zawarto daną umowę lub wystawiono fakturę czy rachunek potwierdzający zawarcie umowy.

 

Formularz ORD-U na 2019 rok można pobrać ze strony internetowej Ministerstwa Finansów pod adresem: https://www.podatki.gov.pl/e-deklaracje/inne/pozostale-interaktywne/#ORD-U.

Bezpośredni link do formularza ORD-U jest tutaj >> (kliknij).

Jakie informacje podać w ORD-U

W ORD-U należy zawrzeć między innymi:

  • dane adresowe nierezydenta,
  • skumulowaną wartość przedmiotu umów zawartych w danym roku lub wynikającą z jednorazowej transakcji.

Wartość wspomnianych wyżej należności lub zobowiązań, jaką należy podać fiskusowi, dotyczy:

  • umów sporządzonych w formie pisemnej,
  • wystawionych bądź otrzymanych faktur czy rachunków potwierdzających zawarcie umowy – jeśli w umowie nie określono wartości należności czy zobowiązań lub gdy umowa nie ma formy pisemnej.

 

 

 Sankcje za brak przekazania ORD-U: Niezłożenie formularza ORD-U jest czynem karalnym na mocy regulacji kodeksu karnego skarbowego, zagrożonym karą grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. Jeśli nie przekracza ona ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Przekazanie informacji o transakcjach z nierezydentami po terminie, także podlega karze grzywny – za wykroczenie skarbowe. Wymierza ją sąd w postępowaniu sądowym albo uprawniony funkcjonariusz skarbowy w postępowaniu mandatowym. Kara ta może wahać się w granicach 1/10 do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę i zależy ona od okoliczności sprawy, a także sytuacji osobistej karanego, jego stosunków majątkowych, rodzinnych, dochodów itp. Podatników, którzy spóźnili się ze złożeniem ORD-U przed sankcjami może uchronić złożenie czynnego żalu wraz z wyjaśnieniem przyczyn zaistniałej sytuacji.
Monika Kaniuk, Menedżer, Outsourcing Grant Thornton

 

Pobierz za darmo kalendarz księgowego 2020 r. na obecny miesiąc (kliknij)  

 

Potrzebujesz wsparcia w zakresie finansowo-księgowym? Skontaktuj się z ekspertami Grant Thornton >> 

 

Zobacz także

Skomentuj